Πώς να επιλέξετε το σωστό υλικό βίδας
Τα υλικά από το οποία είναι κατασκευασμένες οι βίδες είναι εξίσου σημαντικά με το μέγεθός τους. Ωστόσο, η επιλογή του κατάλληλου συνδετικού υλικού μπορεί να είναι αγχωτική. Υπάρχουν τρία κριτήρια που μπορούν να βοηθήσουν.
📌 Πρώτον, η αντοχή εφελκυσμού, η οποία προσδιορίζει το βαθμό της αντοχής του κράματος που χρησιμοποιείται για την παραγωγή της βίδας. Αυτή υπολογίζεται σε Newton ανά τετραγωνικό χιλιοστό.
Οι τέσσερις κλάσεις συνδετικού υλικού με την υψηλότερη ζήτηση που πουλάμε είναι:
Κλάση 5.6 — χάλυβας κατάλληλος για 🧰 ιδιοκατασκευές και ελαφριά βιομηχανική χρήση.
Κλάση 8.8 — αυξημένης ανθεκτικότητας για χρήση κυρίως στην 🚌 αυτοκινητοβιομηχανία.
Κλάση 10.9 — για χρήση σε απαιτητικές 🏗 εφαρμογές, όπως η ανάρτηση οχημάτων ή οι μεταλλικές κατασκευές.
Κλάση 12.9 — υψηλής αντοχής στη θερμότητα για 🏭 βιομηχανικές εφαρμογές.
📌 Δεύτερον, πρέπει να εξετάσουμε την αντοχή στη διάβρωση.
Εφαρμόζουμε μια προστατευτική επίστρωση για να ενισχύσουμε την ήδη υπάρχουσα αντοχή του μεταλλικού συνδετήρα στη διάβρωση. Η επίστρωση αυτή μπορεί να είναι από υλικά όπως το ακριβό αλλά αισθητικά ανώτερο χρώμιο και τον βελτιστοποιημένο για χρήση σε εξωτερικούς χώρους, αλλά ακατάλληλο για θαλάσσια χρήση, ψευδάργυρο.
Για τη χρήση σε παράκτια περιβάλλοντα, ενδείκνυνται, λόγω της εξαιρετικής τους αντοχής, οι γαλβανιζέ βίδες, οι οποίες έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία.
Μια άλλη αιτία διάβρωσης που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η ηλεκτροχημική διάβρωση, η οποία συμβαίνει όταν υλικά από διαφορετικά μέταλλα ή με διαφορετικές επιμεταλλώσεις έρχονται σε επαφή. Αυτή η διαδικασία προκαλεί τη διάβρωση των λιγότερο ευγενών μετάλλων (για παράδειγμα, του ψευδαργύρου) με ταχύτερο ρυθμό από τα πιο ευγενή μέταλλα της βίδας.
Επιχρίοντας χαλκό, ορείχαλκο ή χάλυβα με νικέλιο ή ψευδάργυρο, μπορούμε να προστατεύσουμε τις κεφαλές των βιδών από τη διάβρωση.
📌 Τέλος, ο τρίτος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την επιλογή του συνδετικού υλικού, είναι η αντοχή του στη θερμοκρασία.
Σε γενικές γραμμές, τα πλαστικά και τα μη σιδηρούχα κράματα δεν αντέχουν θερμοκρασίες πέραν των 230°C, ενώ ο ανοξείδωτος χάλυβας και τα κράματα χάλυβα θα αποδώσουν καλά μεταξύ 230-648°C.
Σε περιβάλλοντα με θερμοκρασίες κάτω από -73°C, τα κράματα αλουμινίου, τιτανίου, χαλκού, ορείχαλκου και Teflon είναι τα πλέον κατάλληλα.
Πώς να επιλέξετε το σωστό υλικό βίδας
Τα υλικά από το οποία είναι κατασκευασμένες οι βίδες είναι εξίσου σημαντικά με το μέγεθός τους. Ωστόσο, η επιλογή του κατάλληλου συνδετικού υλικού μπορεί να είναι αγχωτική. Υπάρχουν τρία κριτήρια που μπορούν να βοηθήσουν.
📌 Πρώτον, η αντοχή εφελκυσμού, η οποία προσδιορίζει το βαθμό της αντοχής του κράματος που χρησιμοποιείται για την παραγωγή της βίδας. Αυτή υπολογίζεται σε Newton ανά τετραγωνικό χιλιοστό.
Οι τέσσερις κλάσεις συνδετικού υλικού με την υψηλότερη ζήτηση που πουλάμε είναι:
Κλάση 5.6 — χάλυβας κατάλληλος για 🧰 ιδιοκατασκευές και ελαφριά βιομηχανική χρήση.
Κλάση 8.8 — αυξημένης ανθεκτικότητας για χρήση κυρίως στην 🚌 αυτοκινητοβιομηχανία.
Κλάση 10.9 — για χρήση σε απαιτητικές 🏗 εφαρμογές, όπως η ανάρτηση οχημάτων ή οι μεταλλικές κατασκευές.
Κλάση 12.9 — υψηλής αντοχής στη θερμότητα για 🏭 βιομηχανικές εφαρμογές.
📌 Δεύτερον, πρέπει να εξετάσουμε την αντοχή στη διάβρωση.
Εφαρμόζουμε μια προστατευτική επίστρωση για να ενισχύσουμε την ήδη υπάρχουσα αντοχή του μεταλλικού συνδετήρα στη διάβρωση. Η επίστρωση αυτή μπορεί να είναι από υλικά όπως το ακριβό αλλά αισθητικά ανώτερο χρώμιο και τον βελτιστοποιημένο για χρήση σε εξωτερικούς χώρους, αλλά ακατάλληλο για θαλάσσια χρήση, ψευδάργυρο.
Για τη χρήση σε παράκτια περιβάλλοντα, ενδείκνυνται, λόγω της εξαιρετικής τους αντοχής, οι γαλβανιζέ βίδες, οι οποίες έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία.
Μια άλλη αιτία διάβρωσης που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η ηλεκτροχημική διάβρωση, η οποία συμβαίνει όταν υλικά από διαφορετικά μέταλλα ή με διαφορετικές επιμεταλλώσεις έρχονται σε επαφή. Αυτή η διαδικασία προκαλεί τη διάβρωση των λιγότερο ευγενών μετάλλων (για παράδειγμα, του ψευδαργύρου) με ταχύτερο ρυθμό από τα πιο ευγενή μέταλλα της βίδας.
Επιχρίοντας χαλκό, ορείχαλκο ή χάλυβα με νικέλιο ή ψευδάργυρο, μπορούμε να προστατεύσουμε τις κεφαλές των βιδών από τη διάβρωση.
📌 Τέλος, ο τρίτος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την επιλογή του συνδετικού υλικού, είναι η αντοχή του στη θερμοκρασία.
Σε γενικές γραμμές, τα πλαστικά και τα μη σιδηρούχα κράματα δεν αντέχουν θερμοκρασίες πέραν των 230°C, ενώ ο ανοξείδωτος χάλυβας και τα κράματα χάλυβα θα αποδώσουν καλά μεταξύ 230-648°C.
Σε περιβάλλοντα με θερμοκρασίες κάτω από -73°C, τα κράματα αλουμινίου, τιτανίου, χαλκού, ορείχαλκου και Teflon είναι τα πλέον κατάλληλα.
Latest News