Ποιος Εφηύρε το Πριτσίνι;

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να συλλάβουν τον τεράστιο αντίκτυπο που έχουν τα πριτσίνια στο σύγχρονο
κόσμο μας. Η ιστορία τους ξεκινά από τα αμμώδη εδάφη της αρχαίας Αιγύπτου, όπου εμφανίστηκαν για
πρώτη φορά ως σύνδεσμοι για τις λαβές των πήλινων αγγείων. Από αυτές τις ταπεινές απαρχές, τα
πριτσίνια εξελίχθηκαν, ασφαλίζοντας τα πάντα, από τα πλοία των Βίκινγκς που έσχιζαν τα επικίνδυνα νερά
μέχρι τους ουρανοξύστες που υψώνονται στα σύννεφα. Σε όλες τις ηπείρους και τις εποχές, η αδιάκοπη
παρουσία τους αποτελεί μαρτυρία της διαχρονικής σημασίας τους στη διαμόρφωση του κόσμου όπως τον
γνωρίζουμε σήμερα.

Παρακάτω παρατίθενται 20 συναρπαστικά γεγονότα για τα πριτσίνια:

1⃣ Τα πρώτα πριτσίνια εμφανίστηκαν στην Αρχαία Αίγυπτο πριν από περίπου 5.000 χρόνια.

2⃣ Μέχρι την εποχή της Αρχαίας Ρώμης, τα πριτσίνια είχαν ήδη ευρεία εφαρμογή στις κατασκευές.

3⃣ Οι Βίκινγκς του έβδομου αιώνα χρησιμοποιούσαν πριτσίνια για να ενώνουν τις σανίδες των επιβλητικών
πλοίων τους.

4⃣ Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι καινοτομίες στη μεταλλουργία σηματοδότησαν την αρχή της σύγχρονης
εποχής για τα πριτσίνια.

5⃣ Ο σφυρήλατος σίδηρος, ο χάλυβας και το αλουμίνιο είναι τα πιο κοινά μέταλλα που ενώνονται με
πριτσίνια, χάρη στη σχετικά μαλακή υφή τους.

6⃣ Ο χυτοσίδηρος είναι αδύνατον να συνδεθεί με πριτσίνια λόγω της άκαμπτης φύσης του.

7⃣ Οι συνδέσεις με πριτσίνια είναι πιο ευέλικτες και προσαρμόζονται καλύτερα στις θερμοκρασιακές
μεταβολές σε σχέση με τα μπουλόνια και τη συγκόλληση.

8⃣ Η πρώτη ευρέως διαδεδομένη, σύγχρονη εφαρμογή των πριτσινιών ήταν στην κατασκευή λεβήτων.

9⃣ Η ναυπηγική βιομηχανία οφείλει μεγάλο μέρος της πρώιμης επιτυχίας της στην τεχνική του
πριτσινώματος.

🔟 Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι πριτσινώματος: το θερμό και το ψυχρό πριτσίνωμα — το ψυχρό πριτσίνωμα
προτιμάται όταν απαιτούνται μικρότερα πριτσίνια.

1⃣1⃣ Έως τα μέσα του 1800, τα πριτσίνια είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούνται στην κατασκευή
αρχιτεκτονικών κτιρίων.

1⃣2⃣ Ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι αποτελείται από 18.038 κομμάτια που συνδέονται με 2,5
εκατομμύρια πριτσίνια.

1⃣3⃣ Άλλα αξιοσημείωτα παραδείγματα χρήσης πριτσινιών περιλαμβάνουν τη Γέφυρα Golden Gate (1,2
εκατομμύρια πριτσίνια), τη Γέφυρα του λιμανιού του Σίδνεϊ (6 εκατομμύρια πριτσίνια) και τον Τιτανικό (3
εκατομμύρια πριτσίνια).

1⃣4⃣ Στις 20 Μαΐου 1873, ο Levi Strauss κατοχύρωσε την πατέντα για τα τζιν παντελόνια με χάλκινα
πριτσίνια.

1⃣5⃣ Πολλά άρματα μάχης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν κατασκευασμένα με πριτσίνια, μέχρι που
εντοπίστηκαν αδυναμίες σε αυτή τη μέθοδο.

1⃣6⃣ Ορισμένοι ντράμερ χρησιμοποιούν ειδικά κύμβαλα με πολλά πριτσίνια για να παράγουν πιο δυνατό,
διαπεραστικό ήχο όταν τα χτυπούν.

1⃣7⃣ Οι αρχαίες τεχνικές τοποθέτησης πριτσινιών χρησιμοποιούσαν ένα σφυρί που χτυπούσε ένα ειδικό
εργαλείο που ονομαζόταν «μπουτερόλ».

Επιβάτης Συνελήφθη να Μεταφέρει Λαθραία Χρυσές Βίδες

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Ένας επιβάτης που ταξίδευε από το Ντουμπάι προς το Μπενγκαλούρου της Ινδίας, συνελήφθη στο
αεροδρόμιο σε μια πονηρή προσπάθεια να ξεγελάσει τις αρχές, επιχειρώντας να εισαγάγει λαθραία 267
γραμμάρια χρυσού, τα οποία είχε μετατρέψει σε παξιμάδια και βίδες.

Οι αρχές, έχοντας υποψιαστεί τον άνδρα που κουβαλούσε μια ογκώδη μαύρη βαλίτσα, τον σταμάτησαν για
έλεγχο και ανάκριση. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης της βαλίτσας, οι τελωνειακοί έμειναν έκπληκτοι όταν
ανακάλυψαν ότι τα παξιμάδια και οι βίδες της βαλίτσας ήταν στην πραγματικότητα κατασκευασμένα από
καθαρό χρυσό.

Αυτό το περιστατικό, που συνέβη τον Αύγουστο του 2023, φανερώνει τις ευφάνταστες μεθόδους που
χρησιμοποιούν οι λαθρέμποροι για να παρακάμψουν τα μέτρα ασφαλείας και να διακινήσουν παράνομα
πολύτιμα μέταλλα. Ωστόσο, η άγρυπνη ομάδα των τελωνειακών υπαλλήλων στο αεροδρόμιο της
Μπενγκαλούρου απέδειξε ότι ακόμη και οι πιο έξυπνα σχεδιασμένες απόπειρες μπορούν να
ανακαλυφθούν μέσω της προσεκτικής εξέτασης του προφίλ των επιβατών και της χρήσης προηγμένων
τεχνολογιών ελέγχου.

Στην Τσαμούρης, μπορεί να μην προσφέρουμε ακόμη χρυσές βίδες, αλλά είμαστε υπερήφανοι που
παρέχουμε βίδες της υψηλότερης ποιότητας και διατηρούμε ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα στην
Ελλάδα και την Κύπρο με περισσότερους από 25.000 προϊόντα.

Το Ποντίκι που Τακτοποιεί Βίδες

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Όταν ο Rodney Holbrook, ένας συνταξιούχος ταχυδρόμος, αποφάσισε να εγκαταστήσει μια κάμερα για να
λύσει το μυστήριο της νυχτερινής τακτοποίησης στην αποθήκη του, δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα
ανακάλυπτε έναν τετράποδο, χνουδωτό βοηθό. Τα πλάνα αποκάλυψαν ένα μικροσκοπικό ποντίκι που, με
επιμέλεια, μετακινούσε παξιμάδια και βίδες από τον πάγκο εργασίας σε ένα κοντινό κουτί.

Η περιέργεια του Holbrook ξεκίνησε όταν παρατήρησε ότι η τροφή των πουλιών κατέληγε μέσα σε παλιά
παπούτσια που φυλάσσονταν στην αποθήκη. Έκπληκτος, είδε στα πλάνα της κάμερας το ποντίκι να
μεταφέρει με το στόμα του διάφορα αντικείμενα, όπως κατσαβίδια, μανταλάκια και καλώδια,
σκαρφαλώνοντας σε κουτιά που έφταναν σχεδόν το ύψος του ίδιου του Holbrook.

Εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες τακτοποίησης του μικρού τρωκτικού, ο Holbrook αστειεύτηκε ότι
πλέον δεν χρειάζεται να μπαίνει στον κόπο να καθαρίζει, αφού ξέρει ότι ο μικρός του φίλος θα το αναλάβει.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Holbrook συνάντησε ένα τόσο πρόθυμο ποντίκι-
βοηθό. Το 2019, είχε εγκαταστήσει μια κάμερα νυχτερινής όρασης στην αποθήκη ενός φίλου του, η οποία
επίσης κατέγραψε ένα ποντίκι να διατηρεί την τάξη και την οργάνωση.

Στην Τσαμούρης, κατανοούμε τη σημασία της τάξης και της οργάνωσης. Αν και μπορεί να μη διαθέτουμε
ένα εξυπηρετικό ποντίκι στην ομάδα μας, είμαστε περήφανοι που προσφέρουμε τις κορυφαίες λύσεις
οργάνωσης εργαλείων και βιδών παγκοσμίως, με τους εργαλειοφορείς Bahco και Irimo.
Βρείτε

Βιδώνοντας το Empire State Building

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

«Πώς να περιγράψουμε την εκπληκτική μεταμόρφωση της Νέας Υόρκης τις τελευταίες δεκαετίες; Τα νέα
γυάλινα κέντρα στο Λονγκ Άιλαντ Σίτι και το Τζέρσεϊ Σίτι που ξεπήδησαν την τελευταία 15ετία. Οι
κρυστάλλινοι θόλοι στο Hudson Yards δυτικά. Οι ψηλοί πύργοι κατοικιών που ξεφυτρώνουν κατά μήκος του
Ίστ Ρίβερ στο Κουίνς και το Μπρούκλιν. Και οι λεπτεπίλεπτοι υπερουρανοξύστες που υψώνονται πάνω από
το Σέντραλ Παρκ.

Δεν υπήρξε καλύτερη στιγμή για να ανακαλύψετε ξανά το Γκόθαμ. Έτσι, ανηφόρισα προς την κορυφή του
πρώτου υπερυψωμένου κτηρίου της Νέας Υόρκης: το Empire State Building. Μετά από μια επένδυση 165
εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ (151 εκατομμύρια ευρώ) και 4 χρόνια σχολαστικής εργασίας, αναβαθμίστηκε
πλήρως η εμπειρία πρόσβασης και απόλαυσης της θέας από τα παρατηρητήρια στον 86ο και 102ο όροφο.
Παράλληλα, οι σχεδιαστές απάλειψαν ό,τι ενοχλούσε πιο πολύ τους επισκέπτες στη διαδρομή προς την
κορυφή: τις ουρές, το συνωστισμό, τη συμφόρηση».

Με τα λόγια αυτά, ο James S. Russell των New York Times περιέγραψε την αναγέννηση ενός διαχρονικού
συμβόλου, που έχει κερδίσει τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων και οικοδομήθηκε με τον ιδρώτα και την
αφοσίωση αμέτρητων εργατών. Το 1930, με φόντο το Chrysler Building, αυτοί οι τολμηροί ήρωες βίδωναν τα
μπουλόνια που κρατούν όρθιο ένα παγκόσμιο ορόσημο.

Μερικά εντυπωσιακά στοιχεία για το Empire State Building (ESB)

1⃣ Υψώνεται 443 μέτρα (1.454 πόδια) πάνω από το Μανχάταν, με 102 ορόφους και 1.860 σκαλιά από το
επίπεδο του δρόμου ως τον ουρανοξύστη.

2⃣ Κάθε χρόνο φιλοξενεί το Run-Up, όπου αθλητές απ’όλο τον κόσμο ανεβαίνουν τρέχοντας τα 1.576
σκαλιά από το λόμπι ως το παρατηρητήριο του 86ου ορόφου. Η παράδοση ξεκίνησε το 1978.

3⃣ Ζυγίζει 365.000 τόνους και έχει όγκο 1 εκατομμύριο κυβικά μέτρα (37 εκατομμύρια κυβικά πόδια).

4⃣ Το εξωτερικό περιλαμβάνει 5.663 κυβικά ασβεστόλιθου (200.000 κυβικά πόδια) από την Ιντιάνα και
γρανίτη, 10 εκατομμύρια τούβλα και 730 τόνους αλουμινίου και inox.

5⃣ Μετά τα θεμέλια, η κατασκευή κράτησε μόλις 1 χρόνο και 45 μέρες — από τα πρώτα ατσάλινα
υποστηλώματα στις 7 Απριλίου 1930 μέχρι την ολοκλήρωση στις 31 Μαρτίου 1931, ένα μήνα πριν τα
επίσημα εγκαίνια. Ρεκόρ ταχύτητας για το μέγεθός του.

6⃣ Ο σκελετός ανέβαινε με ρυθμό 4,5 ορόφων την εβδομάδα.

7⃣ Χτίστηκε στη θέση του αρχικού ξενοδοχείου Waldorf-Astoria.

8⃣ Απαίτησε πάνω από 7 εκατομμύρια εργατοώρες για την κατασκευή του.

9⃣ Η αποκατεστημένη τοιχογραφία της οροφής στο λόμπι είναι διακοσμημένη με φύλλα αλουμινίου και
χρυσό 23 καρατίων.

🔟 Όλα τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακατασκευή ήταν τα αυθεντικά από το 1931, με πάνω
από 20.000 ώρες εργασίας.

1⃣1⃣ Ξαναφτιάχτηκαν 3.657 μέτρα (12.000 γραμμικά πόδια) χυτών γυάλινων φωτιστικών για να φωτίζουν
το λόμπι και τον διάδρομο.

1⃣2⃣ Η τοιχογραφία της οροφής απαίτησε πάνω από 1.393 τετραγωνικά μέτρα καμβά (15.000 τετραγωνικά
πόδια) και 115.000 φύλλα αλουμινίου.

1⃣3⃣ Σύγχρονα συστήματα έχουν μειώσει την κατανάλωση ενέργειας κατά 38%, εξοικονομώντας περίπου
4 εκατομμύρια ευρώ (4,4 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) ετησίως.

1⃣4⃣ Τις αίθριες μέρες, η θέα φτάνει τα 129 χιλιόμετρα (80 μίλια), περιλαμβάνοντας 5 πολιτείες — Νέα
Υόρκη, Νιου Τζέρσεϊ, Πενσυλβάνια, Κονέκτικατ και Μασαχουσέτη.

1⃣5⃣ Έχει πρωταγωνιστήσει σε θρυλικές ταινίες όπως το King Kong, το An Affair to Remember και το
Sleepless in Seattle.

1⃣6⃣ Το πρώτο φως στην κορυφή του ESB ήταν ένας φάρος

Ο Προσαρμογέας, το Κατσαβίδι, το Σετ εργαλείων και η Μονάδα Διακυβέρνησης του Απόλλων 11

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

«Ο Αετός προσεδαφίστηκε».

Ο πρωταρχικός στόχος της ιστορικής διαστημικής αποστολής Απόλλων 11 ήταν να επιτευχθεί ο εθνικός
στόχος που είχε θέσει ο Πρόεδρος John F. Kennedy στις 25 Μαΐου 1961: να πατήσει ο άνθρωπος στη
Σελήνη και να επιστρέψει με ασφάλεια στη Γη.

Στις 16 Ιουλίου 1969, ο πύραυλος που μετέφερε την σεληνάκατο του Απόλλων 11 εκτοξεύτηκε από το
Ακρωτήριο Κένεντι, θέτοντας τους αστροναύτες Neil Armstrong, Michael Collins και Edwin «Buzz» Aldrin σε
τροχιά γύρω από τη Γη. Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 20 Ιουλίου, εκτιμάται ότι 650 εκατομμύρια άνθρωποι
σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν μέσω τηλεόρασης τον Armstrong να κάνει το ιστορικό πρώτο βήμα στη
σεληνιακή επιφάνεια, δηλώνοντας: «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα γιγάντιο άλμα για την
ανθρωπότητα».

Ανάμεσα στα απαραίτητα αντικείμενα που συνόδευαν τους αστροναύτες σε αυτό το επικό ταξίδι ήταν και
ένα ειδικά σχεδιασμένο σετ εργαλείων, γνωστό ως «Apollo 11 Adapter, Screwdriver, Tool Set». Αυτό το
πολυχρηστικό κιτ, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων ένα επίπεδο κατσαβίδι 1/4 ίντσας με την ένδειξη «Tool
2», είχε σκοπό να βοηθήσει στο σφίξιμο και ξεβίδωμα διαφόρων αντικειμένων μέσα στο διαστημόπλοιο.
Σήμερα, το σετ εργαλείων φιλοξενείται στο Μουσείο Smithsonian ως ένα σύμβολο της εξαιρετικής
προσοχής στη λεπτομέρεια που διέκρινε κάθε πτυχή του προγράμματος Απόλλων.

Στην πραγματικότητα, η επιτυχία της αποστολής Απόλλων 11 οφειλόταν στις προσπάθειες εκατοντάδων
χιλιάδων ανθρώπων πέρα από τους κόλπους της NASA. Συνολικά 400.000 άτομα, από μηχανικούς
αεροδιαστημικής και ράφτες που κατασκεύαζαν τις πολύπλοκες διαστημικές στολές, μέχρι τεχνικούς που
συναρμολογούσαν το κτιριακό συγκρότημα εκτόξευσης, μαθηματικούς που επαλήθευαν τους πολύπλοκους
υπολογισμούς και κατασκευαστές αλεξιπτώτων που εξασφάλιζαν την ασφαλή επιστροφή των
αστροναυτών, έπαιξαν όλοι καθοριστικό ρόλο στην τελική επιτυχία.

Καθώς ο Armstrong και ο Aldrin περπατούσαν στη Σελήνη με το σκάφος προσεδάφισης Eagle, αφήνοντας
τον Collins να τους περιμένει σε τροχιά στο σκάφος διοίκησης Columbia, κουβαλούσαν μαζί τους τα όνειρα,
τις ελπίδες και τους κόπους ενός ολόκληρου έθνους. Κάθε βίδα που είχε σφιχτεί, κάθε ραφή που είχε
ραφτεί και κάθε εξίσωση που είχε λυθεί τους είχε φέρει πιο κοντά σε αυτή την ιστορική στιγμή.

Στην Τσαμούρης, αντλούμε έμπνευση από τις μικρές βίδες που συμβάλλουν σε μεγάλα επιτεύγματα. Όπως
ακριβώς το κιτ εργαλείων του Απόλλων έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία της προσελήνωσης, έτσι και οι
βίδες και τα εργαλεία χειρός μας σχεδιάζονται για να υποστηρίζουν τους πελάτες μας στα δικά τους
μεγαλεπήβολα εγχειρήματα. Οδηγούμαστε από την ίδια αφοσίωση και ακρίβεια που επέδειξαν οι 400.000
άγνωστοι ήρωες που μετέτρεψαν το αδύνατο σε εφικτό πριν από 55 χρόνια.

Steve Jobs — Από τη Συναρμολόγηση Βιδών στην Κορυφή του Κόσμου

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Σε ηλικία μόλις 12 ετών, ο Steve Jobs επέδειξε την επιμονή και την περιέργεια που αργότερα θα καθόριζαν
την εμβληματική καριέρα του. Ζώντας στο Μάουντεν Βιού της Καλιφόρνια, ο νεαρός Jobs έκανε ένα
τολμηρό βήμα που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή του: τηλεφώνησε απροσδόκητα στον συνιδρυτή της
Hewlett-Packard, Μπιλ Χιούλετ, ζητώντας του κάποια ηλεκτρονικά ανταλλακτικά.

Προς έκπληξη του Jobs, ο Hewlett όχι μόνο απάντησε στο τηλεφώνημα, αλλά έλαβε και σοβαρά υπόψη το
αίτημα του νεαρού. Εντυπωσιασμένος από την πρωτοβουλία του Jobs, ο Hewlett του πρόσφερε μια θέση
πρακτικής άσκησης στην Hewlett-Packard, όπου ο Jobs πέρασε το καλοκαίρι δουλεύοντας στη γραμμή
συναρμολόγησης, τοποθετώντας παξιμάδια και βίδες σε μετρητές συχνότητας.

«Μου έδωσε δουλειά στο μέρος που τα κατασκεύαζαν και ήμουν στον παράδεισο», θυμήθηκε ο Jobs σε μια
συνέντευξη του το 1994. Αυτή η εμπειρία τον έφερε σε επαφή με τον κόσμο των ηλεκτρονικών και της
βιομηχανίας, θέτοντας τα θεμέλια για τις μελλοντικές του επιτυχίες.

Η ιστορία του Jobs αποτελεί μια ισχυρή υπενθύμιση της σημασίας του να ζητάμε βοήθεια και να
εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες. «Πάντα πίστευα σε κάτι πολύ αληθινό: οι περισσότεροι άνθρωποι δεν
αποκτούν τέτοιου είδους εμπειρίες επειδή δεν τις ζητούν ποτέ», είπε. «Δεν έχω βρει ποτέ κανέναν που να
μη θέλει να με βοηθήσει όταν του ζήτησα τη συνδρομή του».

Αυτή η φιλοσοφία, του να ζητάμε βοήθεια και να μη φοβόμαστε να απευθυνθούμε στους άλλους, έγινε
σήμα κατατεθέν της προσέγγισης του Jobs στη ζωή και στις επιχειρήσεις. Ήταν η ίδια τόλμη και
αποφασιστικότητα που τον οδήγησαν να συνιδρύσει την Apple, να φέρει επανάσταση στη βιομηχανία των
προσωπικών υπολογιστών και να μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με την
τεχνολογία.

Στην Τσαμούρης, αντλούμε έμπνευση από οραματιστές όπως ο Steve Jobs, οι οποίοι αποδεικνύουν τη
δύναμη της περιέργειας, της πρωτοβουλίας και της προθυμίας να ζητήσουμε βοήθεια. Όπως οι πρώτες
εμπειρίες του Jobs με τη συναρμολόγηση βιδών έθεσαν τα θεμέλια για τη μελλοντική του επιτυχία, έτσι και
εμείς κατανοούμε ότι κάθε βίδα,

Οι Βίδες του Υπερηχητικού Concorde

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Η αεροπορική εταιρεία United Airlines σκοπεύει να επαναφέρει τα υπερηχητικά αεροπορικά ταξίδια, με
σχέδια αγοράς 15 αεροσκαφών Overture από την Boom Supersonic, μια νεοσύστατη εταιρεία που θα
μπορούσε να γίνει η πρώτη που θα προσφέρει υπερταχείς εμπορικές πτήσεις μετά τη διακοπή λειτουργίας
του Concorde το 2003. Ωστόσο, πολύ πριν από τα φιλόδοξα σχέδια της Boom, ο καινοτόμος σχεδιασμός του
Concorde, συμπεριλαμβανομένων των μοναδικών ακροφυσίων που συναρμολογούνταν με βίδες, ωθούσε
τα όρια της αεροπορικής τεχνολογίας.

Το εμβληματικό σύστημα πρόωσης του Concorde περιλάμβανε ένα μεταβλητό σύστημα εξαγωγής με ένα
πρωτεύον ακροφύσιο και ένα δευτερεύον ακροφύσιο, το οποίο διέθετε μια διάταξη από αρθρωτούς
«κάδους» ή «κελύφη» που ρύθμιζαν τη ροή των καυσαερίων σε όλες τις φάσεις της πτήσης. Αυτή η
καινοτόμος σχεδίαση όχι μόνο βελτίωνε τις επιδόσεις, αλλά συνέβαλλε και στη μείωση των επιπέδων
θορύβου.

Το πρωτεύον ακροφύσιο, που αποτελούσε την έξοδο του αγωγού εξαγωγής, αποτελείτο από 36 πέταλα —
18 ενεργοποιούμενα και 18 ακόλουθα — τα οποία κινούνταν από 18 πνευματικούς γρύλους. Αυτοί οι
γρύλοι, συνδεδεμένοι με σωλήνες τροφοδοσίας και έναν συλλέκτη, επέτρεπαν τη μεταβολή της διατομής
εξόδου του ακροφυσίου, βελτιστοποιώντας την απόδοση του κινητήρα σε όλο το φάσμα πτήσης.

Η φλάντζα του συγκλίνοντος τμήματος του πρωτεύοντος ακροφυσίου διέθετε 90 οπές για την υποδοχή
βιδών, τα οποία ασφάλιζαν το τμήμα στον δακτύλιο στήριξης και συγκρατούσαν τους συνδέσμους και τους
διπλούς συνδέσμους των αρθρώσεων των πετάλων. Επιπλέον, δύο ενωτικά τμήματα ήταν πριτσινωμένα
στο συγκλίνον τμήμα για την τοποθέτηση του σωλήνα μέτρησης πίεσης του συστήματος ανίχνευσης
μετάκαυσης.

Περιβάλλοντας το πρωτεύον ακροφύσιο, το συγκρότημα του δευτερεύοντος ακροφυσίου επιτελούσε
πολλαπλές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης των πρωτευόντων ακροφυσίων και των
κάδων, της κατεύθυνσης του δευτερεύοντος αέρα και της μεταφοράς φορτίων στη δομή του αεροσκάφους.
Οι ίδιοι οι κάδοι συνδέονταν στο δευτερεύον ακροφύσιο μέσω αρθρωτών σημείων, με κάθε κάδο να
διαθέτει δύο τέτοια σημεία. Κατά την απογείωση, οι κάδοι ρυθμίζονταν στις 21 μοίρες, δημιουργώντας ένα
φαινόμενο «αντλίας πίδακα» που μείωνε την οπισθέλκουσα. Καθώς το Concorde επιτάχυνε και ξεπερνούσε
το Mach 1.1, οι κάδοι άνοιγαν σταδιακά για να σχηματίσουν έναν αποκλίνοντα αγωγό, βελτιστοποιώντας την
ώση στην υπερηχητική πτήση. Κατά την προσγείωση, οι κάδοι έκλειναν για να εκτρέψουν τη ροή των
καυσαερίων προς τα εμπρός, λειτουργώντας ως ανασχετήρες ώσης.

Τα συναρμολογούμενα με βίδες ακροφύσια του Concorde, σε συνδυασμό με το σύστημα εισαγωγής αέρα,
ήταν υπεύθυνα για περίπου το ήμισυ της ώσης του αεροσκάφους σε ταχύτητα Mach 2, υπογραμμίζοντας
τον κρίσιμο ρόλο αυτών των εξαρτημάτων στην επίτευξη της υπερηχητικής πτήσης.
Καθώς η United Airlines και η Boom Supersonic εργάζονται για την επαναφορά των υπερηχητικών ταξιδιών
στους ουρανούς, στηρίζονται στους ώμους των σχεδιαστών του Concorde, οι οποίοι δημιούργησαν ένα
θαύμα της μηχανικής που ξεπέρασε τα όρια του εφικτού στην αεροπλοΐα. Στην Τσαμούρης, κατανοούμε τη
σημασία της ακρίβειας και της καινοτομίας στις βίδες.

Το Ρωσικό Tubular House Συγκρατείται Μόνο από Έξι Βίδες

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Το 2021, σε μια εντυπωσιακή επίδειξη αρχιτεκτονικής δεξιοτεχνίας, ο Μοσχοβίτης αρχιτέκτονας Sergey
Kuznetsov αποκάλυψε μια καμπίνα σε σχήμα σωλήνα που φαινόταν να αψηφά τους νόμους της βαρύτητας.
Η εξοχική κατοικία, χτισμένη στο ρωσικό πάρκο τέχνης Nikola-Lenivets, προεξέχει πάνω από έναν λόφο, με
το κομψό, ανοξείδωτο ατσάλινο εξωτερικό της να καθρεφτίζει το γύρω δάσος. Αλλά ίσως το πιο εκπληκτικό
χαρακτηριστικό αυτής της μοναδικής κατασκευής είναι ότι στηρίζεται χρησιμοποιώντας μόλις έξι βίδες.

Με βάρος διπλάσιο από εκείνο ενός ενήλικου ελέφαντα και μήκος 12 μέτρων (39,7 πόδια), η καμπίνα
σχεδιάστηκε για το ετήσιο φεστιβάλ Archstoyanie, γνωστό και ως το Burning Man της Ρωσίας.
Εμπνευσμένοι από τεχνικές ναυπηγικής, ο Kuznetsov και η κατασκευαστική εταιρεία Krost εφάρμοσαν μια
μέθοδο γνωστή ως εγκάρσια πλαισίωση για να δημιουργήσουν την κυλινδρική δομή.

Αντί για τα συμβατικά κάθετα υποστυλώματα, η καμπίνα διαθέτει ένα σύστημα πυκνά τοποθετημένων,
κυλινδρικών νευρώσεων κατά μήκος ολόκληρου του σκελετού της. Αυτές οι νευρώσεις, κατασκευασμένες
από φύλλα ανοξείδωτου χάλυβα και συνδεδεμένες με οριζόντιους οδηγούς που ονομάζονται στρωτήρες,
σχηματίζουν ένα ανθεκτικό αλλά ελαφρύ πλαίσιο που μπορεί να παραμείνει σταθερό χωρίς να
καταρρεύσει.

Η διαδικασία κατασκευής περιελάμβανε την ταυτόχρονη δημιουργία έξι κυλινδρικών τμημάτων πριν αυτά
ενωθούν, παρόμοια με τη συναρμολόγηση του κύτους ενός πλοίου. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να
διασφαλιστεί ότι οι κύλινδροι θα ευθυγραμμίζονταν τέλεια με ελάχιστες αποκλίσεις.

Για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι η καμπίνα αιωρείται στον αέρα, τα θεμέλια κρύβονται μέσα σε έναν
μικρό λόφο, ο οποίος χρειάστηκε να ισοπεδωθεί σχεδόν πλήρως κατά την εκσκαφή και στη συνέχεια να
αποκατασταθεί και να ενισχυθεί με στρώσεις άμμου. Τα θεμέλια μιας τσιμεντένιας πλάκας εκτείνονται
υπόγεια προς την αντίθετη κατεύθυνση της καμπίνας, λειτουργώντας ως αντίβαρο και φιλοξενώντας τις
υδραυλικές και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις.

Παρά την πολυπλοκότητα της κατασκευής, κανείς από την ομάδα του Kuznetsov δεν ήταν απόλυτα
σίγουρος αν η δομή θα άντεχε στην ανυψωμένη θέση της μέχρι τη στιγμή της εγκατάστασης. Μετά την
αφαίρεση των υποστηρικτικών σκαλωσιών, το κάτω μέρος της καμπίνας υποχώρησε μόλις 22 χιλιοστά
(0,86 ίντσες), εντός του προβλεπόμενου μέγιστου ορίου των 30 χιλιοστών (1,18 ίντσες), προκαλώντας
αισθήματα χαράς και ανακούφισης σε όλους τους συντελεστές του έργου.