Steve Jobs — Από τη Συναρμολόγηση Βιδών στην Κορυφή του Κόσμου

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Σε ηλικία μόλις 12 ετών, ο Steve Jobs επέδειξε την επιμονή και την περιέργεια που αργότερα θα καθόριζαν
την εμβληματική καριέρα του. Ζώντας στο Μάουντεν Βιού της Καλιφόρνια, ο νεαρός Jobs έκανε ένα
τολμηρό βήμα που θα άλλαζε για πάντα τη ζωή του: τηλεφώνησε απροσδόκητα στον συνιδρυτή της
Hewlett-Packard, Μπιλ Χιούλετ, ζητώντας του κάποια ηλεκτρονικά ανταλλακτικά.

Προς έκπληξη του Jobs, ο Hewlett όχι μόνο απάντησε στο τηλεφώνημα, αλλά έλαβε και σοβαρά υπόψη το
αίτημα του νεαρού. Εντυπωσιασμένος από την πρωτοβουλία του Jobs, ο Hewlett του πρόσφερε μια θέση
πρακτικής άσκησης στην Hewlett-Packard, όπου ο Jobs πέρασε το καλοκαίρι δουλεύοντας στη γραμμή
συναρμολόγησης, τοποθετώντας παξιμάδια και βίδες σε μετρητές συχνότητας.

«Μου έδωσε δουλειά στο μέρος που τα κατασκεύαζαν και ήμουν στον παράδεισο», θυμήθηκε ο Jobs σε μια
συνέντευξη του το 1994. Αυτή η εμπειρία τον έφερε σε επαφή με τον κόσμο των ηλεκτρονικών και της
βιομηχανίας, θέτοντας τα θεμέλια για τις μελλοντικές του επιτυχίες.

Η ιστορία του Jobs αποτελεί μια ισχυρή υπενθύμιση της σημασίας του να ζητάμε βοήθεια και να
εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες. «Πάντα πίστευα σε κάτι πολύ αληθινό: οι περισσότεροι άνθρωποι δεν
αποκτούν τέτοιου είδους εμπειρίες επειδή δεν τις ζητούν ποτέ», είπε. «Δεν έχω βρει ποτέ κανέναν που να
μη θέλει να με βοηθήσει όταν του ζήτησα τη συνδρομή του».

Αυτή η φιλοσοφία, του να ζητάμε βοήθεια και να μη φοβόμαστε να απευθυνθούμε στους άλλους, έγινε
σήμα κατατεθέν της προσέγγισης του Jobs στη ζωή και στις επιχειρήσεις. Ήταν η ίδια τόλμη και
αποφασιστικότητα που τον οδήγησαν να συνιδρύσει την Apple, να φέρει επανάσταση στη βιομηχανία των
προσωπικών υπολογιστών και να μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με την
τεχνολογία.

Στην Τσαμούρης, αντλούμε έμπνευση από οραματιστές όπως ο Steve Jobs, οι οποίοι αποδεικνύουν τη
δύναμη της περιέργειας, της πρωτοβουλίας και της προθυμίας να ζητήσουμε βοήθεια. Όπως οι πρώτες
εμπειρίες του Jobs με τη συναρμολόγηση βιδών έθεσαν τα θεμέλια για τη μελλοντική του επιτυχία, έτσι και
εμείς κατανοούμε ότι κάθε βίδα,

Οι Βίδες του Υπερηχητικού Concorde

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Η αεροπορική εταιρεία United Airlines σκοπεύει να επαναφέρει τα υπερηχητικά αεροπορικά ταξίδια, με
σχέδια αγοράς 15 αεροσκαφών Overture από την Boom Supersonic, μια νεοσύστατη εταιρεία που θα
μπορούσε να γίνει η πρώτη που θα προσφέρει υπερταχείς εμπορικές πτήσεις μετά τη διακοπή λειτουργίας
του Concorde το 2003. Ωστόσο, πολύ πριν από τα φιλόδοξα σχέδια της Boom, ο καινοτόμος σχεδιασμός του
Concorde, συμπεριλαμβανομένων των μοναδικών ακροφυσίων που συναρμολογούνταν με βίδες, ωθούσε
τα όρια της αεροπορικής τεχνολογίας.

Το εμβληματικό σύστημα πρόωσης του Concorde περιλάμβανε ένα μεταβλητό σύστημα εξαγωγής με ένα
πρωτεύον ακροφύσιο και ένα δευτερεύον ακροφύσιο, το οποίο διέθετε μια διάταξη από αρθρωτούς
«κάδους» ή «κελύφη» που ρύθμιζαν τη ροή των καυσαερίων σε όλες τις φάσεις της πτήσης. Αυτή η
καινοτόμος σχεδίαση όχι μόνο βελτίωνε τις επιδόσεις, αλλά συνέβαλλε και στη μείωση των επιπέδων
θορύβου.

Το πρωτεύον ακροφύσιο, που αποτελούσε την έξοδο του αγωγού εξαγωγής, αποτελείτο από 36 πέταλα —
18 ενεργοποιούμενα και 18 ακόλουθα — τα οποία κινούνταν από 18 πνευματικούς γρύλους. Αυτοί οι
γρύλοι, συνδεδεμένοι με σωλήνες τροφοδοσίας και έναν συλλέκτη, επέτρεπαν τη μεταβολή της διατομής
εξόδου του ακροφυσίου, βελτιστοποιώντας την απόδοση του κινητήρα σε όλο το φάσμα πτήσης.

Η φλάντζα του συγκλίνοντος τμήματος του πρωτεύοντος ακροφυσίου διέθετε 90 οπές για την υποδοχή
βιδών, τα οποία ασφάλιζαν το τμήμα στον δακτύλιο στήριξης και συγκρατούσαν τους συνδέσμους και τους
διπλούς συνδέσμους των αρθρώσεων των πετάλων. Επιπλέον, δύο ενωτικά τμήματα ήταν πριτσινωμένα
στο συγκλίνον τμήμα για την τοποθέτηση του σωλήνα μέτρησης πίεσης του συστήματος ανίχνευσης
μετάκαυσης.

Περιβάλλοντας το πρωτεύον ακροφύσιο, το συγκρότημα του δευτερεύοντος ακροφυσίου επιτελούσε
πολλαπλές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης των πρωτευόντων ακροφυσίων και των
κάδων, της κατεύθυνσης του δευτερεύοντος αέρα και της μεταφοράς φορτίων στη δομή του αεροσκάφους.
Οι ίδιοι οι κάδοι συνδέονταν στο δευτερεύον ακροφύσιο μέσω αρθρωτών σημείων, με κάθε κάδο να
διαθέτει δύο τέτοια σημεία. Κατά την απογείωση, οι κάδοι ρυθμίζονταν στις 21 μοίρες, δημιουργώντας ένα
φαινόμενο «αντλίας πίδακα» που μείωνε την οπισθέλκουσα. Καθώς το Concorde επιτάχυνε και ξεπερνούσε
το Mach 1.1, οι κάδοι άνοιγαν σταδιακά για να σχηματίσουν έναν αποκλίνοντα αγωγό, βελτιστοποιώντας την
ώση στην υπερηχητική πτήση. Κατά την προσγείωση, οι κάδοι έκλειναν για να εκτρέψουν τη ροή των
καυσαερίων προς τα εμπρός, λειτουργώντας ως ανασχετήρες ώσης.

Τα συναρμολογούμενα με βίδες ακροφύσια του Concorde, σε συνδυασμό με το σύστημα εισαγωγής αέρα,
ήταν υπεύθυνα για περίπου το ήμισυ της ώσης του αεροσκάφους σε ταχύτητα Mach 2, υπογραμμίζοντας
τον κρίσιμο ρόλο αυτών των εξαρτημάτων στην επίτευξη της υπερηχητικής πτήσης.
Καθώς η United Airlines και η Boom Supersonic εργάζονται για την επαναφορά των υπερηχητικών ταξιδιών
στους ουρανούς, στηρίζονται στους ώμους των σχεδιαστών του Concorde, οι οποίοι δημιούργησαν ένα
θαύμα της μηχανικής που ξεπέρασε τα όρια του εφικτού στην αεροπλοΐα. Στην Τσαμούρης, κατανοούμε τη
σημασία της ακρίβειας και της καινοτομίας στις βίδες.

Το Ρωσικό Tubular House Συγκρατείται Μόνο από Έξι Βίδες

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Το 2021, σε μια εντυπωσιακή επίδειξη αρχιτεκτονικής δεξιοτεχνίας, ο Μοσχοβίτης αρχιτέκτονας Sergey
Kuznetsov αποκάλυψε μια καμπίνα σε σχήμα σωλήνα που φαινόταν να αψηφά τους νόμους της βαρύτητας.
Η εξοχική κατοικία, χτισμένη στο ρωσικό πάρκο τέχνης Nikola-Lenivets, προεξέχει πάνω από έναν λόφο, με
το κομψό, ανοξείδωτο ατσάλινο εξωτερικό της να καθρεφτίζει το γύρω δάσος. Αλλά ίσως το πιο εκπληκτικό
χαρακτηριστικό αυτής της μοναδικής κατασκευής είναι ότι στηρίζεται χρησιμοποιώντας μόλις έξι βίδες.

Με βάρος διπλάσιο από εκείνο ενός ενήλικου ελέφαντα και μήκος 12 μέτρων (39,7 πόδια), η καμπίνα
σχεδιάστηκε για το ετήσιο φεστιβάλ Archstoyanie, γνωστό και ως το Burning Man της Ρωσίας.
Εμπνευσμένοι από τεχνικές ναυπηγικής, ο Kuznetsov και η κατασκευαστική εταιρεία Krost εφάρμοσαν μια
μέθοδο γνωστή ως εγκάρσια πλαισίωση για να δημιουργήσουν την κυλινδρική δομή.

Αντί για τα συμβατικά κάθετα υποστυλώματα, η καμπίνα διαθέτει ένα σύστημα πυκνά τοποθετημένων,
κυλινδρικών νευρώσεων κατά μήκος ολόκληρου του σκελετού της. Αυτές οι νευρώσεις, κατασκευασμένες
από φύλλα ανοξείδωτου χάλυβα και συνδεδεμένες με οριζόντιους οδηγούς που ονομάζονται στρωτήρες,
σχηματίζουν ένα ανθεκτικό αλλά ελαφρύ πλαίσιο που μπορεί να παραμείνει σταθερό χωρίς να
καταρρεύσει.

Η διαδικασία κατασκευής περιελάμβανε την ταυτόχρονη δημιουργία έξι κυλινδρικών τμημάτων πριν αυτά
ενωθούν, παρόμοια με τη συναρμολόγηση του κύτους ενός πλοίου. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να
διασφαλιστεί ότι οι κύλινδροι θα ευθυγραμμίζονταν τέλεια με ελάχιστες αποκλίσεις.

Για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι η καμπίνα αιωρείται στον αέρα, τα θεμέλια κρύβονται μέσα σε έναν
μικρό λόφο, ο οποίος χρειάστηκε να ισοπεδωθεί σχεδόν πλήρως κατά την εκσκαφή και στη συνέχεια να
αποκατασταθεί και να ενισχυθεί με στρώσεις άμμου. Τα θεμέλια μιας τσιμεντένιας πλάκας εκτείνονται
υπόγεια προς την αντίθετη κατεύθυνση της καμπίνας, λειτουργώντας ως αντίβαρο και φιλοξενώντας τις
υδραυλικές και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις.

Παρά την πολυπλοκότητα της κατασκευής, κανείς από την ομάδα του Kuznetsov δεν ήταν απόλυτα
σίγουρος αν η δομή θα άντεχε στην ανυψωμένη θέση της μέχρι τη στιγμή της εγκατάστασης. Μετά την
αφαίρεση των υποστηρικτικών σκαλωσιών, το κάτω μέρος της καμπίνας υποχώρησε μόλις 22 χιλιοστά
(0,86 ίντσες), εντός του προβλεπόμενου μέγιστου ορίου των 30 χιλιοστών (1,18 ίντσες), προκαλώντας
αισθήματα χαράς και ανακούφισης σε όλους τους συντελεστές του έργου.

Ελαττωματική Βίδα Προκάλεσε την Έκρηξη του Falcon 9 της SpaceX

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Η αποτυχία του πυραύλου Falcon 9 της SpaceX τον Ιούνιο του 2015 αποτέλεσε ένα συγκλονιστικό συμβάν
που προκάλεσε έντονες συζητήσεις στην αεροδιαστημική κοινότητα. Η έρευνα της NASA που ακολούθησε
αποκάλυψε μια εκπληκτική αλήθεια: πίσω από την καταστροφική έκρηξη δεν κρυβόταν κάποιο σύνθετο
μηχανικό σφάλμα, αλλά μία και μόνο ελαττωματική βίδα.

Η μοιραία αποστολή, γνωστή ως CRS-7, είχε ως στόχο να μεταφέρει ένα φορτηγό σκάφος τύπου Dragon
στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ωστόσο, μόλις 139 δευτερόλεπτα μετά την εντυπωσιακή απογείωση, η
δεξαμενή υγρού οξυγόνου του δεύτερου σταδίου του πυραύλου υπέστη ένα καταστροφικό συμβάν,
μετατρέποντας το όχημα σε μια φλεγόμενη σφαίρα που διαλύθηκε στον ουρανό.

Ενώ η έρευνα της SpaceX υπέδειξε ως πιθανό ένοχο μια ελαττωματική βίδα στην άκρη μιας ράβδου, η
οποία υποτίθεται ότι έσπασε λόγω ελαττωματικού υλικού, απελευθερώνοντας ένα δοχείο πίεσης (COPV)
γεμάτο με ήλιο και πυροδοτώντας την καταστροφή, η ανεξάρτητη ομάδα της NASA δεν έμεινε πλήρως
πεπεισμένη. Οι ερευνητές της NASA θεώρησαν εξίσου πιθανά και άλλα σενάρια, όπως μηχανική βλάβη ή
ακατάλληλη εγκατάσταση της βίδας.

Ωστόσο, η έρευνα της NASA προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, αποκαλύπτοντας ένα κρίσιμο σχεδιαστικό
ατόπημα: τη χρήση βιομηχανικού αντί για αεροδιαστημικού ανοξείδωτου χάλυβα για το άκρο της ράβδου.
Αυτή η επιλογή υλικού, η οποία δεν είχε υποβληθεί σε κατάλληλη προσομοίωση και δοκιμή για τη
συγκεκριμένη εφαρμογή, δεν πληρούσε τον συνιστώμενο από τον κατασκευαστή συντελεστή ασφαλείας
4:1.

Η έκθεση της NASA ανέδειξε και άλλα ανησυχητικά ζητήματα, όπως την πιθανότητα αυξημένης
καθυστέρησης στο σύστημα τηλεμετρίας του πυραύλου και τους κινδύνους που ελλοχεύουν στη χρήση
εμπορικών ανταλλακτικών σε εφαρμογές κρίσιμες για την ασφάλεια της πτήσης. Η NASA προέτρεψε τη
SpaceX να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στις συστάσεις των κατασκευαστών κατά την επιλογή εξαρτημάτων
για τα διαστημικά της οχήματα.

Από την πλευρά της, η SpaceX διαβεβαίωσε ότι όλες οι πιθανές αιτίες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που
εντόπισε η NASA, αντιμετωπίστηκαν πριν από την επιστροφή του Falcon 9 στις πτήσεις.

Ως οι Ειδικοί στις Βίδες©, στην Τσαμούρης δεσμευόμαστε να τηρούμε τα υψηλότερα πρότυπα στις βίδες,
προκειμένου να αποφεύγονται αστοχίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καταστροφικά ατυχήματα.

Το Bullet Train της Κίνας Αψηφά το Υπερβολικό Κρύο με Βίδες Χρωμίου-Μολυβδαινίου

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Τον Ιανουάριο του 2021, η Κίνα αποκάλυψε ένα εντυπωσιακό τεχνολογικό επίτευγμα: το CR400AF-G, ένα
υπερσύγχρονο τρένο υψηλών ταχυτήτων σχεδιασμένο να αψηφά ακόμη και τις πιο ακραίες θερμοκρασίες,
φτάνοντας έως και τους -40°C (-40°F). Αυτό το αριστούργημα της μηχανικής, μέρος της φημισμένης σειράς
Fuxing που αναπτύχθηκε από τον Κρατικό Όμιλο Σιδηροδρόμων της Κίνας, μπορεί να σχίσει τους
παγωμένους αέρηδες με ταχύτητες που αγγίζουν τα 350 χλμ/ώρα (217 μίλια/ώρα), ενώνοντας το Πεκίνο με
βορειοανατολικές πόλεις όπως η Σενγιάνγκ και το Χαρμπίν, γνωστό για το μαγευτικό ετήσιο φεστιβάλ
χιονιού και πάγου.

Το CR400AF-G είναι εφοδιασμένο με μια πληθώρα πρωτοποριακών χαρακτηριστικών που του επιτρέπουν
να αντέχει στις πιο σκληρές συνθήκες ψύχους

🚄 Βίδες κατασκευασμένες από κράμα χρωμίου-μολυβδαινίου, ικανές να αντέξουν ακόμη και στις πιο
ακραίες θερμοκρασίες

🚄 Ειδικές ταινίες στεγανοποίησης από σιλικόνη που σχηματίζουν ένα αδιαπέραστο φράγμα ενάντια στο
χιόνι και τον πάγο

🚄 Συσκευές ελέγχου φρένων με εξαιρετική αντοχή στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας

🚄 Σωλήνες από ανοξείδωτο ατσάλι εξοπλισμένοι με ενσωματωμένες συσκευές θέρμανσης για βέλτιστη
προστασία

Η αεροδυναμική σχεδίαση του τρένου, σε συνδυασμό με το ελαφρύ αμάξωμα από κράμα αλουμινίου,
συμβάλλουν στη μείωση της αντίστασης και της κατανάλωσης ενέργειας, καθιστώντας το CR400AF-G ένα
θαύμα της ενεργειακής απόδοσης.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του CR400AF-G είναι το καινοτόμο σύστημα πέδησης, το
οποίο διατηρεί τα φρένα σε άριστη κατάσταση ακόμη και όταν το τρένο παραμένει ακινητοποιημένο για
παρατεταμένες περιόδους. Αυτό το έξυπνο σύστημα επιτρέπει στα φρένα να κινούνται κατά διαστήματα,
ακόμη και όταν το τρένο είναι σταματημένο, θυμίζοντας έναν άνθρωπο που τρέμει στο κρύο για να
διατηρήσει τη θερμότητα του σώματός του.

Με την παρουσίαση του CR400AF-G, η Κίνα εδραιώνει ακόμη περισσότερο τη θέση της ως παγκόσμιος
πρωτοπόρος στην τεχνολογία σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας. Η χώρα διαθέτει το πιο εκτεταμένο
δίκτυο σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας στον κόσμο, με μήκος που ξεπερνά τα 37.000 χιλιόμετρα (22.991
μίλια), καθώς και το ταχύτερο τρένο σε εμπορική λειτουργία – το μαγνητικό τρένο της Σαγκάης, το οποίο
μπορεί να φτάσει σε ιλιγγιώδεις ταχύτητες έως και 431 χλμ/ώρα (268 μίλια/ώρα).

Όπως ακριβώς το νέο τρένο υψηλών ταχυτήτων της Κίνας ανοίγει νέους ορίζοντες στις συνθήκες ακραίου
ψύχους, έτσι και στην Τσαμούρης δεσμευόμαστε να παρέχουμε βίδες που ξεχωρίζουν για την αντοχή τους
ακόμη και στις πιο απαιτητικές συνθήκες.

Μάσκες Φτιαγμένες από Βίδες

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Ο καλλιτέχνης Dale Dunning από το Οντάριο του Καναδά έχει ανακαλύψει έναν πραγματικά μοναδικό τρόπο
να εκφράζει τη δύναμη της επικοινωνίας και της τεχνικής. Τα μαγευτικά του γλυπτά από μπρούντζο και
αλουμίνιο συνδυάζουν αριστοτεχνικά την τυπογραφία με την πολυπλοκότητα της συγκόλλησης και τις
βίδες, δημιουργώντας μια σειρά από εντυπωσιακές μεταλλικές μάσκες που αιχμαλωτίζουν το βλέμμα.

Κάθε ανδρόγυνο πρόσωπο είναι σχολαστικά κατασκευασμένο από εκατοντάδες γραμματοσειρές,
σχηματίζοντας μια εκφραστική σύνθεση που συμβολίζει την ουσία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.


Ο Dunning όμως δεν σταματά εκεί. Επεκτείνει τα όρια της τέχνης του ενσωματώνοντας χιλιάδες μπουλόνια,
βίδες και ροδέλες ασφαλείας στις δημιουργίες του, προσθέτοντας μια βιομηχανική πινελιά σε αυτά τα ήδη
εντυπωσιακά έργα.

Για τον Dunning, το κεφάλι αποτελεί τον ιδανικό καμβά για να εξερευνήσει τα μύχια του ανθρώπινου νου.
«Ζούμε, βλέπουμε, αισθανόμαστε και βιώνουμε τον κόσμο μέσα από το κεφάλι μας», εξηγεί. Εστιάζοντας
αποκλειστικά στο κεφάλι, αποφεύγει την περισπασμό από άλλα μέρη του σώματος, επιτρέποντας στον
θεατή να βυθιστεί ολοκληρωτικά στο μήνυμα του γλυπτού.

Καθώς παρατηρεί κανείς αυτές τις μάσκες, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει το επίπεδο λεπτομέρειας και
δεξιοτεχνίας που διακρίνει κάθε δημιουργία. Η αντιπαράθεση των λεπτεπίλεπτων γραμματοσειρών με τις
μεταλλικές βίδες δημιουργεί μια οπτική αρμονία που προκαλεί τον στοχασμό και είναι ταυτόχρονα
αισθητικά συναρπαστική.

Ο Συνθέτης John Cage — Μια Συμφωνία από Βίδες

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Ο πρωτοπόρος συνθέτης John Cage δεν δέχτηκε να περιοριστεί από τα όρια του κλασικού πιάνου.
Αντιθέτως, ξεκίνησε ένα ταξίδι που θα επαναπροσδιόριζε τον κόσμο της μουσικής, έχοντας ως όπλα μόνο
τη δημιουργικότητά του και μερικές βίδες.

Όλα ξεκίνησαν το 1940, όταν ο Cage, εργαζόμενος ως πιανίστας σε ένα τμήμα χορού στο Σιάτλ,
αντιμετώπισε την πρόκληση να συνθέσει για τη χορεύτρια Syvilla Fort σε μια στενόχωρη αίθουσα.
Τότε συνειδητοποίησε: «Το πρόβλημα δεν ήμουν εγώ, αλλά το ίδιο το πιάνο».

Με αυτή την αποκάλυψη, ο Cage άρχισε να επαναπροσδιορίζει το όργανο. Τοποθετώντας διάφορα είδη
βιδών ανάμεσα στις χορδές, δημιούργησε την πρώτη του σύνθεση για προετοιμασμένο πιάνο, το
«Bacchanale». Το αποτέλεσμα ήταν ένα μαγευτικό μείγμα κρουστικών, αιθέριων ήχων που αψηφούσε τις
συμβάσεις και ελευθέρωνε τη φαντασία.

Ενθαρρυμένος από την επιτυχία του «Bacchanale», ο Cage διεύρυνε το εύρος των πειραματισμών του. Στο
διασημότερο έργο του για προετοιμασμένο πιάνο, «Sonatas and Interludes», ενσωμάτωσε μια ποικιλία
αντικειμένων, όπως λάστιχα, πλαστικά και καρύδια. Κάθε αντικείμενο επιλέχθηκε μετά από προσεκτική
μελέτη και τοποθετήθηκε σύμφωνα με τις ακριβείς οδηγίες του, μεταμορφώνοντας το πιάνο σε μια
ολόκληρη ορχήστρα απρόσμενων ήχων.

Καθώς οι συνθέσεις του Cage για προετοιμασμένο πιάνο κέρδιζαν αναγνώριση, ο ίδιος παρέμενε βαθιά
αφοσιωμένος στη διαδικασία της εκτέλεσης. Συχνά παρακολουθούσε τις πρόβες, καθοδηγώντας τους
πιανίστες στην τέχνη της προετοιμασίας και βελτιστοποιώντας την τοποθέτηση των αντικειμένων για να
επιτύχει την τέλεια ισορροπία ήχου.

Σήμερα, η κληρονομιά του Cage συνεχίζει να εμπνέει σύγχρονους συνθέτες όπως η Kelly Moran και ο
Hauschka, οι οποίοι διευρύνουν ακόμα περισσότερο τα όρια του προετοιμασμένου πιάνου. Οι
προετοιμασίες της Moran δημιουργούν μια υπνωτική, κωδωνοκρουστική ποιότητα, ενώ η εκλεκτική
επιλογή αντικειμένων του Hauschka παράγει την αίσθηση ενός εκτεταμένου, πρωτοποριακού συνόλου.

Στην Τσαμούρης, αντλούμε έμπνευση από οραματιστές σαν τον John Cage, που τόλμησαν να
αμφισβητήσουν τα καθιερωμένα και να ανοίξουν νέους ορίζοντες μέσω της καινοτομίας.
Όπως ακριβώς ο Cage μεταμόρφωσε το πιάνο χρησιμοποιώντας απλές βίδες, έτσι κι εμείς επιδιώκουμε να φέρουμε
επανάσταση στον κλάδο των συνδετικών υλικών, αψηφώντας τις προσδοκίες και ενθαρρύνοντας τη
δημιουργικότητα.

Μικροσκοπική Ραδιενεργή Κάψουλα Χάθηκε στην Αυστραλιανή Έρημο Λόγω Χαλαρών Βιδών

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Μια μικροσκοπική κάψουλα, όχι μεγαλύτερη από ένα κέρμα των δέκα σεντς, κατάφερε να προκαλέσει
τεράστια αναστάτωση και να σπείρει τον τρόμο σε ολόκληρη την Αυστραλία. Δεν επρόκειτο για μια
συνηθισμένη κάψουλα, αλλά για μια εξαιρετικά ραδιενεργή συσκευή Καισίου-137, η οποία χρησιμοποιείται
ως αισθητήρας στις εγκαταστάσεις εξόρυξης του παγκόσμιου κολοσσού Rio Tinto. Όταν η κάψουλα
εξαφανίστηκε τον Ιανουάριο του 2023, κάπου κατά μήκος ενός αυτοκινητόδρομου της ερήμου που
εκτείνεται σε 1.400 χιλιόμετρα (870 μίλια), οι αρχές βρέθηκαν αντιμέτωπες με έναν αγώνα δρόμου ενάντια
στο χρόνο για τον εντοπισμό αυτού του δυνητικά θανατηφόρου αντικειμένου.

Η κάψουλα είχε πέσει από το πίσω μέρος ενός φορτηγού κατά τη διάρκεια της διαδρομής από ένα ορυχείο
κοντά στην απομακρυσμένη πόλη Νιούμαν προς την πρωτεύουσα της πολιτείας, το Περθ. Οι ειδικοί
πιστεύουν ότι μια βίδα που ασφάλιζε τον μολύβδινο μετρητή, μέσα στον οποίο βρισκόταν η κάψουλα,
λύθηκε κάπου στη διαδρομή — πιθανότατα λόγω των κραδασμών του φορτηγού — επιτρέποντας στην
κάψουλα να διαφύγει από την τρύπα που άφησε πίσω της η εξαφανισμένη βίδα.

Η κρισιμότητα της κατάστασης έγινε αμέσως αντιληπτή: μια μόνο ώρα έκθεσης σε απόσταση ενός μέτρου
ισοδυναμούσε με τη λήψη δέκα ακτινογραφιών, ενώ η παρατεταμένη επαφή θα μπορούσε να προκαλέσει
εγκαύματα στο δέρμα, οξεία ασθένεια από ακτινοβολία, ακόμη και καρκίνο.

Αντιμετωπίζοντας το δυσχερές έργο της αναζήτησης μιας βελόνας στα άχυρα, ή στη συγκεκριμένη
περίπτωση, μιας μικροσκοπικής ραδιενεργού κάψουλας στο απέραντο Άουτμπακ, οι αρχές κινητοποίησαν
εξειδικευμένους ανιχνευτές ραδιενέργειας για τον εντοπισμό των ακτίνων γάμμα που εκπέμπονταν από τη
συσκευή. Οι ομάδες έρευνας σάρωσαν επιμελώς τη διαδρομή του φορτηγού, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή
στις πυκνοκατοικημένες περιοχές γύρω από το Περθ.

Καθώς οι μέρες έδιναν τη θέση τους σε εβδομάδες χωρίς κανένα ίχνος της κάψουλας, η κατάσταση γινόταν
ολοένα και πιο κρίσιμη. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση παρενέβη, διαθέτοντας επιπλέον πόρους, όπως ακόμα
πιο εξελιγμένα όργανα μέτρησης ακτινοβολίας και φασματόμετρα ακτίνων γάμμα, για να ενισχύσει την
έρευνα. Το κυνήγι της χαμένης κάψουλας είχε αναδειχθεί σε εθνική προτεραιότητα, με την ασφάλεια του
κοινού να κρέμεται από μια λεπτή κλωστή.

Καθώς οι ελπίδες άρχισαν να φθίνουν, στις αρχές Φεβρουαρίου σημειώθηκε μια σημαντική ανακάλυψη.
Ένα όχημα εξοπλισμένο με εξειδικευμένα όργανα ανίχνευσης εντόπισε ίχνη ραδιενέργειας ενώ κινούνταν με
ταχύτητα 70 χλμ/ώρα (44 μίλια/ώρα) κατά μήκος της προκαθορισμένης διαδρομής αναζήτησης. Φορητοί
ανιχνευτές αναπτύχθηκαν αμέσως και η κάψουλα εντοπίστηκε σε απόσταση μόλις δύο μέτρων από το άκρο
του δρόμου.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η κάψουλα δεν είχε προκαλέσει καμία ζημιά κατά τη διάρκεια της
περιπλάνησής της στην έρημο, καθώς φαινόταν να έχει παραμείνει ανέπαφη στο σημείο όπου είχε αρχικά
πέσει. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ραδιολογίας της Αυστραλίας διέταξε αμέσως τη διεξαγωγή έρευνας για
να διαπιστωθεί πώς ένα τόσο επικίνδυνο αντικείμενο μπόρεσε να τοποθετηθεί με λάθος τρόπο, με το
ενδεχόμενο να απαγγελθούν κατηγορίες εναντίον της Rio Tinto.

Το περιστατικό με τη χαμένη ραδιενεργό κάψουλα αποτελεί μια ηχηρή υπενθύμιση της σημασίας που έχουν
οι βίδες στον ορθό χειρισμό και την ασφαλή μεταφορά ακόμη και των πιο μικροσκοπικών αντικειμένων,
όταν αυτά ενέχουν τον κίνδυνο πρόκλησης καταστροφικών συνεπειών.

Βίδες Λείπουν από Κινητήρα Boeing 737 της Qantas

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Ένας πιλότος της Qantas, της μεγαλύτερης αεροπορικής εταιρείας της Αυστραλίας, προκάλεσε σοβαρές
ανησυχίες σχετικά με τις πρακτικές συντήρησης της εταιρείας, όταν δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης ένα ανησυχητικό βίντεο από ένα Boeing 737. Το βίντεο αποκάλυπτε ότι τρεις βίδες και ένα πώμα
στεγανοποίησης έλειπαν από τον αεραγωγό ενός από τους κινητήρες του αεροσκάφους. Το σοκαριστικό
υλικό, το οποίο αναρτήθηκε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X από τον δημοσιογράφο Michael
West τον Σεπτέμβριο του 2023, έδειχνε ότι οι βίδες που έλειπαν είχαν πέσει μέσα στο κάλυμμα του
αερολάνου.

Σύμφωνα με τον West, οι εργασίες συντήρησης στο αεροσκάφος είχαν πραγματοποιηθεί στο Μπρισμπέιν
και το πρόβλημα εντοπίστηκε τυχαία από τους μηχανικούς. Αν και οι ελλείπουσες βίδες θα μπορούσαν
δυνητικά να προκαλέσουν πυρκαγιά στο αεροπλάνο, ο West παραδέχτηκε ότι θα ήταν υπερβολικά
δραματικό να υποθέσει κανείς ότι το αεροπλάνο θα μπορούσε να είχε συντριβεί.

Η Qantas δήλωσε ότι η ασφάλεια ήταν πάντα η κορυφαία προτεραιότητά της και ότι διεξάγεται έρευνα για
να διαπιστωθεί πώς προέκυψαν αυτές οι παραλείψεις. Η αεροπορική εταιρεία υπογράμμισε επίσης ότι ο
αεραγωγός εξάγει τον αέρα από τον κινητήρα και δεν επηρεάζει τη λειτουργία του.

Ο West έχει εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τα μέτρα μείωσης του κόστους που εφαρμόζει η Qantas και την
ανάθεση εργασιών συντήρησης σε εξωτερικούς εργολάβους, υποστηρίζοντας ότι αυτοί οι παράγοντες
μπορεί να συμβάλλουν στην αύξηση των προβλημάτων με τα αεροσκάφη της εταιρείας. Τόνισε επίσης ότι
οι ρυθμιστικές αρχές επιθεωρούν τα αεροπλάνα της Qantas πριν από κάθε πτήση για να εξασφαλίσουν την
ασφάλειά τους.

Καλλιτέχνης Βιδώνει Χιλιάδες Βίδες για να Δημιουργήσει Πορτρέτα

Τσαμούρης, οι Ειδικοί στις Βίδες©

Το 2011, ο Αndrew Myers, ένας καλλιτέχνης από την Καλιφόρνια, εισήγαγε μια πρωτοποριακή προσέγγιση
στην τέχνη της προσωπογραφίας. Χρησιμοποιώντας χιλιάδες συνηθισμένες βίδες, δημιούργησε
εντυπωσιακά τρισδιάστατα έργα που κόβουν την ανάσα. Η μοναδική τεχνική του Myers συνίσταται στο
άνοιγμα οπών σε ξύλινες σανίδες και στην επιδέξια τοποθέτηση των βιδών, ώστε να αποτυπώνονται με
ακρίβεια τα χαρακτηριστικά των ατόμων που απεικονίζει.

Κάθε πορτρέτο απαιτεί από τον Myers πάνω από έξι μήνες σκληρής δουλειάς για να ολοκληρωθεί, ενώ
ορισμένα από τα μεγαλύτερα έργα του μπορεί να περιλαμβάνουν έως και 10.000 βίδες. Η διαδικασία ξεκινά
με την προσεκτική μελέτη μιας φωτογραφίας του υποκειμένου και στη συνέχεια ο καλλιτέχνης συναντά το
άτομο από κοντά για να διασφαλίσει ότι τα χαρακτηριστικά του θα αποδοθούν με ακρίβεια. Έπειτα, ξεκινά
την επίπονη διαδικασία τοποθέτησης των βιδών στις οπές, βάφοντας κάθε μία ξεχωριστά με το χέρι για να
επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τα αριστουργήματα του Myers, με διαστάσεις που κυμαίνονται από 60 επί 60 εκατοστά (23,6 επί 23,6 ίντσες)
έως 1,2 επί 1,2 μέτρα (4 επί 4 πόδια), έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον των συλλεκτών τέχνης. Τα
μικρότερα έργα πωλούνται αντί 7.650 ευρώ (9.000 δολάρια ΗΠΑ), ενώ τα μεγαλύτερα μπορεί να φτάσουν
ακόμη και τις 30.000 ευρώ (35.000 δολάρια ΗΠΑ). Παρά τις υψηλές τιμές, ο Myers τονίζει ότι τα έργα του
αποτελούν κυρίως εκφράσεις αγάπης και όχι εμπορικές επιδιώξεις, καθώς το κόστος των χιλιάδων βιδών
που χρησιμοποιεί αυξάνεται ραγδαία.

Στην Τσαμούρης, θαυμάζουμε την αφοσίωση και την ακρίβεια καλλιτεχνών σαν τον Andrew Myers. Όπως
εκείνος επιλέγει και τοποθετεί κάθε βίδα με προσοχή για να δημιουργήσει ένα αριστούργημα, έτσι κι εμείς
δεσμευόμαστε να προσφέρουμε βίδες υψηλής ποιότητας που διασφαλίζουν την ακεραιότητα και την
ανθεκτικότητα των κατασκευών στις οποίες χρησιμοποιούνται.