Βίδες και Τιτανικός

Το 1912, ο 🛳 Τιτανικός ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας προς τη 🗽 Νέα Υόρκη. Το πλοίο θεωρούνταν αβύθιστο και ήταν το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο υπερωκεάνιο της εποχής του. Στις 14 Απριλίου, ο Τιτανικός προσέκρουσε σε παγόβουνο και βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του πάνω από 1.500 ζωές.
Η ακριβής φύση της ζημιάς που προκλήθηκε στον Τιτανικό και το κατά πόσο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αποτελεί αντικείμενο διαμάχης εδώ και χρόνια. Ωστόσο, μετά από χρόνια ερευνών, οι εμπειρογνώμονες βρήκαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο Τιτανικός μπορεί να καταστράφηκε από δομικές αδυναμίες σε μερικά από τα μικρότερα και λιγότερο λαμπερά μέρη του: τα πριτσίνια.
Ο Τιτανικός κατασκευάστηκε με 3 εκατομμύρια πριτσίνια, τα οποία συγκρατούσαν τις χαλύβδινες δοκούς και πλάκες μεταξύ τους. Τα πριτσίνια ήταν φτιαγμένα από σφυρήλατο σίδηρο, ο οποίος περιέχει κάποια ποσότητα σκωρίας 🦠, ένα υπόλειμμα από την τήξη των μετάλλων. Η παρουσία αυτού του ρύπου καθιστά τον σίδηρο πιο χρήσιμο, καθώς ο καθαρός σίδηρος είναι όλκιμος και επομένως λυγίζει εύκολα χωρίς να σπάει. Η προσθήκη σκωρίας αυξάνει την αντοχή του. Ωστόσο, η υπερβολική ποσότητα σκωρίας μπορεί να κάνει τον σίδηρο εύθραυστο, όπως το γυαλί. Μια εκ των δυο 🧫 μελετών στα πριτσίνια του Τιτανικού διαπίστωσε ότι περιείχαν 9,3% σκωρία, πολύ μεγαλύτερη από την 2-3% περιεκτικότητα σε σκωρία του σύγχρονου σφυρήλατου σιδήρου. Αυτή η υψηλή συγκέντρωση σκωρίας έκανε τα πριτσίνια πιο εύθραυστα.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι όταν ο Τιτανικός προσέκρουσε στο παγόβουνο, τα πριτσίνια κατά μήκος των συγκοπών των πλακών του κύτους έσπασαν 🍾, επιτρέποντας στο νερό να εισχωρήσει και προκαλώντας τη γρήγορη βύθιση του πλοίου. Η θεωρία αυτή υποστηρίζεται από ευρήματα που προέρχονται από το αδελφό υπερωκεάνιο του Τιτανικού, το Olympic, το οποίο συγκρούστηκε με ένα μικρό πολεμικό πλοίο το 1911. Υπήρχε μια φωτογραφία της ζημιάς του Olympic που έδειχνε 37 πριτσίνια που έλειπαν.
Η ανακάλυψη ότι το παγόβουνο δεν είχε ανοίξει μια σχισμή 300 μέτρων στην πλευρά του πλοίου έβαλε τέλος στον μύθο και ενίσχυσε το ενδιαφέρον για την πιθανότητα αστοχίας των πριτσινιών.